Από την Κ. Νεράντζη
Η συγκρατημένη μελαγχολία που επικρατεί στα πρόσωπα των Ελλήνων μετά από το καλοκαίρι είναι εμφανή ακόμα και στα πιο δύσκαμπτα πρόσωπα! Αφήνουμε πίσω μας τις δικαιολογίες για την ανεμελιά που φέρνει πάντα το ελληνικό καλοκαίρι και σχεδόν βίαια ερχόμαστε αντιμέτωποι με υποχρεώσεις που ως έλληνες πολίτες, ως καλοί χριστιανοί και ως ενοχικοί γονείς, καλούμαστε να αντεπεξέλθουμε με κάθε τρόπο!
Οι άνεργοι, πιο άνεργοι από ποτέ αυξάνονται και πληθύνονται μαζί με τα προβλήματα που επιφέρει η ανέχεια και ως αγανακτισμένοι πολίτες συγκεντρώνονται και συσπειρώνονται για να κάνουν αίσθηση στους αναίσθητους πολιτικούς που μας δένουν τα χέρια και τα μυαλά για να περάσουν νέα μέτρα και νέα σταθμά, για να μας ξεγελάσουν με επιλογές που δεν κάνουμε, με δικαιώματα που δεν έχουμε, με ιδέες που δεν υλοποιούνται, και με φρούδες ελπίδες και ένα μπερδεμένο μυαλό έτσι άνεργοι, άεργοι και ανίκανοι όπως αισθανόμαστε, κατεβάζουμε βιντεάκια από το Youtube για να νιώσουμε σημαντικοί έστω για μια στιγμή με ένα like!
Έτσι με δεμένα χέρια όπως είμαστε ας κρατήσουμε το μυαλό μας τουλάχιστον λυμένο γιατί θα έχουμε την επιλογή της αχαλίνωτης σκέψης που δεν σκοντάφτει σε εμπόδια και δικαιολογίες. Και έτσι, προσπαθώντας να βρούμε το νόημα της ζωής ίσως βρούμε και το κουράγιο να πιστέψουμε πως υπάρχει. Μην δεχτούμε όμως ποτέ να μας λύσουν τα χέρια και να μας δέσουν το μυαλό, γιατί τότε μόνο μια επιλογή θα έχουμε…την αυτοχειρία!
