ΔΙΩΤΗ ΓΙΑ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ-ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ
Την «ανάκληση της απόφασης της Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων για τις αλλαγές στο σχολικό χάρτη της Θεσσαλίας, αλλά και την επανεξέταση του γενικευμένου σχεδιασμού των εκτεταμένων συγχωνεύσεων, λαμβάνοντας υπόψη παιδαγωγικά κριτήρια και τις ιδιαίτερες τοπικές απόψεις, και μετά από διάλογο με τους κατά τόπους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων καθώς και την εκπαιδευτική κοινότητα της κάθε περιοχής», ζήτησε με ερώτησή της προς την Υπουργό Α. Διαμαντοπούλου, η βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώ Διώτη.
Αναφέροντας ότι «η επίσημη αναγγελία του ΥπΠΔΒΜΘ “Ενώνουμε σχολεία […] ενώνουμε εκπαιδευτικό δυναμικό ώστε να έχουμε καλύτερα σχολεία παντού και για όλους” προκάλεσε κλαυσίγελο και στη Θεσσαλία», έδωσε σε απόλυτα νούμερα το μετασχηματισμό του χάρτη σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στην περιφέρεια αυτή και επεσήμανε ότι ένα ενδιαφέρον στοιχείο «είναι ότι συνενώνονται σχολεία την ίδια στιγμή που μειώνεται δραστικά ο προβλεπόμενος αριθμός οργανικών θέσεων εκπαιδευτικών. Αυτό καταδεικνύει ότι το επιχείρημα του Υπουργείου για βελτιστοποίηση της παρεχόμενης εκπαίδευσης είναι από έωλο έως παντελώς γελοίο και καταρρίπτεται».
Η βουλευτής δεν παρέλειψε να εξάρει την ύπαρξη επιστολών «Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων σχολείων που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, όπου επισημαίνονται συνενώσεις με περίεργα κριτήρια», όπως η μεταφορά σχολείων από καινούρια κτίρια σε παλιά, δυσπρόσιτα, χωρίς να ληφθεί υπόψη το γεωγραφικό ανάγλυφο και η κατάσταση του οδικού δικτύου κοκ, αναφέροντας παράλληλα και την ανασταλθείσα πλέον απεργία πείνας μαθητών του Λυκείου Τσαριτσάνης, ως έσχατο μέσο πίεσης για τη μη κατάργηση του σχολείου τους. Ταυτόχρονα, ανέφερε ότι ήδη το ΥπΠΔΒΜΘ οπισθοχώρησε σχετικά με κάποιες αλλαγές, όπως στην περίπτωση σχολείων του ν. Μαγνησίας, γεγονός που «καταδεικνύει ότι σε πολλά σχολεία της ελληνικής περιφέρειας μπορούν και υπάρχουν αντίστοιχες δυνατότητες».
«Οι συγχωνεύσεις, υποβιβασμοί και καταργήσεις σχολείων έχουν ως απότοκο αρνητικές κοινωνικές κι εκπαιδευτικές συνέπειες (μαρασμό τοπικών κοινωνιών, ερήμωση περιφέρειας, σχολική διαρροή, “υδροκέφαλα” σχολεία, αύξηση ενδοσχολικής βίας, περιορισμός πρόσβασης στην Δημόσια Εκπαίδευση, μείωση θέσεων απασχόλησης εκπαιδευτικών, συνειδητή υποβάθμιση της δημόσιας Παιδείας)» κατέληξε η βουλευτής, προσθέτοντας ότι «ο νέος σχολικός χάρτης σχεδιάστηκε με λογιστικής φύσεως γνώμονα, αποκλειστικά και μόνο για την “αμ’ έπος αμ’ έργον” εξοικονόμηση χρημάτων, τόσο στο πλαίσιο των κυβερνητικών επιλογών συρρίκνωσης του δημοσίου χαρακτήρα της Παιδείας όσο και των στόχων κι επιταγών του Μνημονίου».
