Όλο και αυξάνονται πλέον οι νέοι που μετά τις σπουδές τους ή τη στρατιωτική τους θητεία επιστρέφουν στην πατρική τους εστία. Ακόμη και στην ηλικία των 30 ετών πολλοί είναι εκείνοι που μένουν με τους γονείς τους, καθώς αδυνατούν να καλύψουν τα έξοδα συντήρησης ενός δικού τους σπιτιού. Και ενώ παλιότερα οι νέοι ζητούσαν και επεδίωκαν με κάθε τρόπο την ανεξαρτησία τους, τώρα μένουν με τους γονείς τους ακόμη και μετά τα 30 τους χρόνια, γιατί νιώθουν ασφαλείς.
Το παραπάνω συμπέρασμα βγαίνει από έρευνα που πραγματοποίησε το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και συγκεκριμένα το Τμήμα Κοινωνιολογίας.
Η έρευνα αφορούσε στη διαμονή των νέων (μετά την ενηλικίωσή τους) στο σπίτι της οικογένειάς τους, η οποία παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια μια αξιοσημείωτη παράταση.
Από τη συμπλήρωση ερωτηματολογίων προέκυψε το συμπέρασμα ότι οι νέοι 30 ετών μετά την
εκπλήρωση των σπουδών τους προτιμούν την «ασφάλεια» της οικογένειας από την «ελευθερία» που θα τους παρείχε ο «ανεξάρτητος» βίος. Αντικείμενο της συγκεκριμένης έρευνας του Πανεπιστημίου Αιγαίου ήταν οι νέοι έως και 30 ετών και ο τρόπος ζωής τους σε αυτή την ηλικία.
Τα κυριότερα στοιχεία της έρευνας που αφορούν στους νέους έως 30 ετών είναι τα ακόλουθα:
* Παίρνουν μισθό έως 700 ευρώ σε ποσοστό 75%.
* Ζουν με τους γονείς τους: 66%.
* Συντηρούνται οικονομικά κυρίως από τους γονείς τους: 58%.
* Έχουν σταθερό εισόδημα από δική τους δουλειά: 23%.
* Ζουν μόνοι τους: 19,5%.
* Συγκατοικούν: 10%.
* Είναι παντρεμένοι: 3%.
Δυο στους τρεις νέους μένουν με την οικογένειά τους κυρίως για λόγους οικονομικούς. Παλιότερα κάτι τέτοιο εμφανίζονταν σπανίως. Παλιότερα αυτοί που σπούδαζαν αποτελούσαν ένα μικρό ποσοστό σε σύγκριση με σήμερα, που το μεγαλύτερο μέρος όσων τελειώνουν το σχολείο συνεχίζει την εκπαίδευσή του στα Ανώτατα και στα Τεχνολογικά Ιδρύματα. Επιπλέον, οι θέσεις εργασίας ήταν πιο συγκεκριμένες και σταθερές. Αποτέλεσμα των δύο αυτών βασικών παραγόντων ήταν η άμεση εξασφάλιση της προσωπικής ζωής των νέων, καθώς η δυνατότητα υπήρχε από πολύ νωρίς. Στη σύγχρονη Ελλάδα παρατηρείται παράταση χρόνου εκπαίδευσης, αφού, εκτός από τον προπτυχιακό κύκλο σπουδών, πολλοί είναι αυτοί που συνεχίζουν και για μεταπτυχιακό. Επομένως, τα άτομα που έχουν επιλέξει αυτή την οδό εκ των πραγμάτων μένουν μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός αγοράς εργασίας και… εντός οικογένειας.
Απώτερη συνέπεια όλων αυτών είναι η καθυστέρηση πολλών νέων να εξασφαλίσουν μια δουλειά υπό καθεστώς πλήρους απασχόλησης. Έπειτα ακόμα κι όταν η περίοδος σπουδών – «χάριτος» περάσει οι θέσεις εργασίας που ζητούν κάλυψη δεν είναι συνήθως μόνιμες, γεγονός που αποτρέπει κάποιον που εργάζεται υπό το καθεστώς ημιαπασχόλησης ή ως συμβασιούχος να δημιουργήσει το «δικό του σπιτικό». Η ίδια εικόνα παρουσιάζεται και σε πρόσφατη έρευνα της Eurostat. Στις ηλικίες 18 έως 24 ετών από τα στοιχεία της Eurostat προκύπτει ότι στη χώρα μας το 84,4% των ανδρών (81,5% στους «27») και το 67,7% των γυναικών (71% στους «27») εξακολουθούν να κατοικούν στο σπίτι των γονιών τους. Σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδόν το 46% των νέων ηλικίας από 18 έως 34 ετών έμεναν στην πατρική εστία.
Ωστόσο τα στοιχεία διαπιστώνουν μία τεράστια απόκλιση του ευρωπαϊκού νότου με τον βορρά. Πιο συγκεκριμένα στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης οι νέοι που έμεναν με τους γονείς τους ήταν σχετικά λίγοι, ενώ στις χώρες του νότου το ποσοστό ο ίδιος αριθμός ήταν τρεις και τέσσερις φορές μεγαλύτερος.
Σημαντικός παράγοντας για την παραμονή στο σπίτι είναι σύμφωνα με τα στοιχεία η παράταση του χρόνου σπουδών στους νέους, ενώ παρατηρήθηκε ότι ακόμη και όσοι νέοι εργάζονται αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της φτώχειας γι’ αυτό και παραμένουν με τους γονείς τους.
eleftheria.gr
