Ενα από τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας στην χώρα καταγράφεται στη Θεσσαλία, ξεπερνώντας το 25%, σύμφωνα με έρευνα για την εργασιακή φτώχεια που πραγματοποίησε το Εργατικό Κέντρο Αθήνας με αφορμή το Ευρωπαϊκό Έτος Φτώχειας. Ένα ποσοστό 25,4% των Θεσσαλών παρουσιάζει υλική αποστέρηση, αδυνατεί δηλαδή να καλύψει βασικές ανάγκες διασφάλισης ελάχιστου βιοτικού επιπέδου.
Τα στοιχεία της έρευνας είναι αποκαλυπτικά. Ο κίνδυνος φτώχειας είναι μεγαλύτερος στους αυτοαπασχολούμενους στον αγροτικό τομέα (42,5%) και τους ανέργους (40,5%).
Ένα άτομο σύμφωνα με τη συγκεκριμένη έρευνα θεωρείται φτωχό όταν το εισόδημά του είναι μικρότερο από το 60% του διαθέσιμου ισοδύναμου εισοδήματος της χώρας. Οι εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου παρουσιάζουν υπερτριπλάσιο κίνδυνο φτώχειας σε σχέση με τους εργαζόμενους αορίστου χρόνου (16% έναντι 5,1%).
Οι εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης έχουν σχεδόν διπλάσιο κίνδυνο φτώχειας σε σχέση με τους
εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης (26% έναντι 13,5%). Ο κίνδυνος φτώχειας των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης στην Ελλάδα είναι υψηλότερος από τον κίνδυνο φτώχειας των εργαζομένων μερικής απασχόλησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Ελλάδα συμπερασματικά ανήκει στις χώρες της Νότιας Ευρώπης όπου διαπιστώνεται καθυστερημένη ανάπτυξη του κοινωνικού κράτους, περιορισμένη σημασία της αρχής της καθολικότητας, υψηλός βαθμός κατακερματισμού και πόλωσης του συστήματος αναπλήρωσης εισοδήματος και μεγάλα κενά στην κοινωνική προστασία. Ευτυχώς που η οικογένεια και τα συγγενικά δίκτυα παίζουν ακόμη σημαντικό ρόλο στην παροχή κοινωνικής προστασίας στην Ελλάδα. Σε επίπεδο Θεσσαλίας καταγράφεται ιδιαίτερα υψηλή μακροχρόνια φτώχεια, ενώ συγκεντρωτικά η Ελλάδα παρουσιάζει το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας και χάσμα φτώχειας στην ΕΕ-15 (20,1%και 24,7% αντίστοιχα) και από τα υψηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 χωρών.
Δεν καλύπτουν τα βασικάΈνα ποσοστό 25,4% των Θεσσαλών παρουσιάζει υλική αποστέρηση, αδυνατεί δηλαδή να καλύψει βασικές ανάγκες διασφάλισης ελάχιστου βιοτικού επιπέδου.
Σε πανελλαδικό επίπεδο αυτό το ποσοστό κινείται στο 28,1% των Ελλήνων.
Το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στη Θεσσαλία παρουσιάζει ο αγροτικός κλάδος και το χαμηλότερο όσοι απασχολούνται στην εκπαίδευση, ενώ ο κίνδυνος φτώχειας εντοπίζεται στον κατασκευαστικό κλάδο, ενώ μικρό κίνδυνο διατρέχουν οι εργαζόμενοι στις επικοινωνίες.
Οι συνταξιούχοι (25,9%), οι αυτοαπασχολούμενοι (21%) και οι μισθωτοί του αγροτικού τομέα (18,7%) αποτελούν τις ομάδες πληθυσμού με την υψηλότερη φτώχεια.
Μεγαλύτερο κίνδυνο φτώχειας διατρέχουν οι αυτοαπασχολούμενοι του αγροτικού τομέα (42,5%), οι άνεργοι (40,5%), οι μισθωτοί του αγροτικού τομέα (34,3%) και οι μερικώς απασχολούμενοι (31,6%).
Οι εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου παρουσιάζουν υπερτριπλάσιο κίνδυνο φτώχειας (16%) από τους αορίστου χρόνου (5,1%), ενώ οι μερικώς απασχολούμενοι διπλάσιο κίνδυνο (26%) από τους πλήρους απασχολούμενους (13,5%). Ενδεικτικό της κατάστασης της χώρα μας είναι το γεγονός ότι οι πλήρως απασχολούμενοι στην Ελλάδα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να καταστούν φτωχοί απ’ ό,τι οι μερικώς απασχολούμενοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Η οικονομική κρίση και οι επιπτώσεις που αυτή έχει στην αγορά εργασίας, εκτός από την αύξηση της ανεργίας, θα μειώσει ακόμα περισσότερο τις αποδοχές των εργαζομένων, αυξάνοντας την ανισότητα στη διανομή του εισοδήματος και το ποσοστό των εργαζομένων που βρίσκονται κοντά ή κάτω από το όριο της φτώχειας. Αυτό είναι τραγικό εάν δεν αντιδράσουμε εγκαίρως και δεν υλοποιηθούν πολιτικές που θα συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της ανεργίας και την τόνωση της απασχόλησης» επεσήμανε ο πρόεδρος του ΕΚΒ Θανάσης Παπαδημόπουλος, σχολιάζοντας τα ευρήματα της έρευνας.
Ο εναλλακτικός δείκτης φτώχειας βασίζεται στη δυνατότητα κάλυψης των παρακάτω 9 αναγκών:
1) Γεύμα με ψάρι ή κρέας κάθε δεύτερη μέρα
2) Μία εβδομάδα διακοπές το χρόνο
3) Αντιμετώπιση έκτακτων εξόδων
4) Επαρκή θέρμανση στο σπίτι
5) Αποπληρωμή χωρίς δυσκολίες των τοκοχρεολυσίων, των ενοικίων και των λογαριασμών
6) Πλυντήριο στην κατοικία διαμονής
7) Έγχρωμη τηλεόραση στην κατοικία διαμονής
8) Τηλέφωνο στην κατοικία διαμονής
9) Κατοχή αυτοκινήτου.
Ένα νοικοκυριό χαρακτηρίζεται από υλική αποστέρηση όταν αδυνατεί να καλύψει τουλάχιστον 3 από τις 9 παραπάνω ανάγκες. Επίσης, χαρακτηρίζεται από ακραία υλική αποστέρηση όταν υπάρχει αδυναμία κάλυψης τουλάχιστον 4 από 9 προαναφερθείσες ανάγκες.
Διεύρυνση της φτώχειας…με νομοθετική βούλα…
Η ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας και οι περικοπές αποδοχών που προωθείται από τις πρόσφατες νομοθετικές παρεμβάσεις αναμένεται να έχει ιδιαίτερα δυσμενείς επιπτώσεις στη φτώχεια των εργαζομένων. Αυτό τουλάχιστον προβλέπει η συγκεκριμένη έρευνα, όπως επίσης το σύστημα κοινωνικής προστασίας στη χώρα εμφανίζεται ιδιαίτερα αναποτελεσματικό όσον αφορά στην άμβλυνση της φτώχειας των εργαζομένων.
Συνεπώς , συμπεραίνεται στην έρευνα, καθίσταται αναγκαία η ριζική αναμόρφωση του συστήματος κοινωνικής προστασίας και της διαδικασίας παροχής επιδομάτων στην Ελλάδα.
«Οι εργαζόμενοι σήμερα βρίσκονται μπροστά στο δικό τους ιστορικό δίλημμα: ή να σκύψουν αδιαμαρτύρητα το κεφάλι και να υποταχθούν στις απαιτήσεις των καπιταλιστών-σφαγέων τους ή να ξεσηκωθούν άμεσα και να ανατρέψουν στην πράξη την πιο ωμή και ανελέητη επίθεση του νεοφιλελεύθερου συστήματος σε βάρος τους. Ασφαλώς και η καταβαράθρωση της οικονομικής τους κατάστασης και η υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής τους σε επίπεδα των αρχών του… περασμένου αιώνα ΔΕΝ συνηγορούν στην πρώτη επιλογή. Απομένει άρα ο δεύτερος δρόμος, της αγωνιστικής ανατροπής των αντεργατικών Νόμων και της ανάπτυξης κοινής δράσης και πάλης για την απαγκίστρωση της χώρας μας από τα γαμψά νύχια των αποθρασυμένων αρπακτικών (Τρόικας, ΔΝΤ, ΣΕΒ)» επισημαίνει ο πρόεδρος του ΕΚΒ εμφανώς απαισιόδοξος μετά και από αυτή την έρευνα που τελικά έρχεται να επιβεβαιώσει μία κατάσταση που ούτως η άλλως ήταν αναμενόμενη.
http://www.taxydromos.gr/localnews/tabid/58/articleType/ArticleView/articleId/33230/–.aspx
