Στην καθημερινότητά μας βιώνουμε συχνά μικρές ή μεγάλες κρίσεις που μπορεί να μην επηρεάζουν τον κόσμο ολόκληρο, αλλά σίγουρα επηρεάζουν τον δικό μας ξεχωριστό μικρόκοσμο.
Η παγκόσμια κρίση που έχει καθηλώσει όλο τον πλανήτη σε οικονομικό, περιβαλλοντολογικό, κοινωνικοπολιτικό επίπεδο, έχει ξυπνήσει σε κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, προσωπικές πιέσεις και απωθημένα που κρύβονται καλά πίσω από ότι δείχνει γυαλιστερό, εντυπωσιακό, ακριβοθώρητο.
Η προσωπική αναζήτηση της αλήθειας και της ουσίας των πραγμάτων, που συνηθίζαμε να παραβλέπουμε προκειμένου να μη τρελαθούμε, έχει γίνει πια αυτοσκοπός στις μέρες μας και ανάγκη προκειμένου να μη μας τρελάνουνε!
Ο καταιγισμός πληροφοριών που δεχόμαστε συνεχώς από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το διαδίκτυο που μας κοινωνικοποιεί, μας διαφημίζει, μας παραπλανεί και μας αποσπά από την πραγματικότητα, οι εικόνες της τηλεόρασης που βίαια καταγράφει ο εγκέφαλος μας με τα τέλεια πρόσωπα, τα τέλεια σπίτια και τις τέλειες σχέσεις, έχουν αλλοιώσει τις εικόνες της δικής μας πραγματικότητάς, τα θέλω μας, τους στόχους μας, τα όνειρά μας, με αποτέλεσμα η βία να συγκαλύπτεται μόνο με τα ψέματα και τα ψέματα να συντηρούνται μόνο με τη βία.
Αυτόν τον βιασμό ο άνθρωπος πια δεν τον αντέχει. Υπάρχει επιτακτική ανάγκη για να ανακαλύψει ο καθένας τις αλήθειες που κρύβει.
Τρέχουμε στους ψυχιάτρους και στους ψυχολόγους για να κατανοήσουμε το γιατί, το πώς και το πότε, ανάβουμε ένα τσιγάρο για να σκεφτούμε, σκεφτόμαστε τι πραγματικά θέλουμε, θέλουμε πολλά…δεν κάνουμε τίποτα, θυμώνουμε, φοβόμαστε…δεν κάνουμε τίποτα, ανοίγουμε την τηλεόραση και βλέπουμε ανθρώπους να ερωτεύονται, να οδηγούν ακριβά αυτοκίνητα, να ντύνονται κομψά…να γδύνονται κομψά, να έχουν ένα δωμάτιο επικοινωνίας…και εμείς να ψάχνουμε να βρούμε το δικό μας…
Αν κοιτάξουμε γύρω μας τους ανθρώπους, με καθαρά μάτια, με καθαρό μυαλό και χωρίς τηλεκοντρόλ, θα εντοπίσουμε τις ομοιότητες…
Είμαστε όλοι βιασμένοι, κουρασμένοι, σαστισμένοι.
Θέλουμε πολλά, δικαιούμαστε πολλά…
Ο αδερφός σου, που δεν γνωρίζει τον αδερφό μου, όταν πηγαίνει στον ΟΑΕΔ να θεωρήσει την κάρτα ανεργίας συναντούνται…
Η μητέρα σου, που είναι μια άγνωστη για τον πατέρα μου, στο νοσοκομείο που περιμένουν τα αποτελέσματα μιας εξέτασης συναντούνται…
Το ψεύτικο ενθουσιώδη βλέμμα μου, που κοιτάζει με ζήλο τα ακριβά σου κοστούμια και αυτοκίνητα, όταν συναντηθεί με το δικό σου ψεύτικο ενθουσιώδη βλέμμα, θα σε ξεσκεπάσει…και αλίμονο αν δεν κουβαλάς μέσα σου τίποτα το αληθινό.
Από την Κ.Ν.
