Με ξεκάθαρο τρόπο και ανενδοίαστα ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, Αλέξης Τσίπρας, καταθέτει τις απόψεις του για την πορεία της χώρας, την διακυβέρνησή της τον τελευταίο χρόνο από το ΠΑΣΟΚ, τη στάση της αξιωματικής Αντιπολίτευσης αλλά και τη μελλοντική πορεία της Αριστεράς. Πιστεύοντας στην ευρωπαϊκή στήριξη για το ξεπέρασμα της κρίσης, δηλώνει απερίφραστα ότι η ελληνική κυβέρνηση είχε αποφασίσει εξαρχής να οδηγήσει τη χώρα στο μνημόνιο. Εκφράζοντας την άποψη ότι απάθεια, απογοήτευση και αποχή, δεν αποτελούν μορφές διαμαρτυρίας, υποστηρίζει ότι ο δικομματισμός πλέον πνέει τα λοίσθια. Ο κ. Τσίπρας μιλά ακόμη για την απαξίωση του κοινοβουλίου, την κρίση της Αριστεράς που τον προβληματίζει, αλλά και για την επιδιωκόμενη ενότητά της.
* Κύριε πρόεδρε, πώς αντιλαμβάνεστε τη θέση του ΣΥΝ (σ.σ. ΣΥΡΙΖΑ) στο σημερινό κοινοβούλιο; Ποιος ο ρόλος του στην αντιμετώπιση του δικομματισμού;
-Εδώ και ένα χρόνο διαχέεται και καλλιεργείται σκόπιμα μία απαξίωση για το κοινοβούλιο και τους 300 κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους. Η ελληνική κοινωνία έχει σοβαρούς λόγους να νιώθει απαξίωση για το πολιτικό σύστημα έτσι όπως το βιώνει. Όμως κανείς δεν δικαιούται να τσουβαλιάζει την αριστερά με τα κόμματα εξουσίας ή με τα κόμματα εκείνα που δεν υπερασπίζονται τους εργαζόμενους, τους αδύναμους, το περιβάλλον, που πολεμούν τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν εντός της Βουλής δίνει περίτρανες μάχες, τις οποίες επιμελώς αποσιωπούν και δεν προβάλουν τα δελτία των 8.00. Χρησιμοποιούμε το βήμα που μας προσφέρει το Κοινοβούλιο, για να αναδεικνύουμε κάθε σοβαρό κοινωνικό και πολιτικό
ζήτημα και να καταθέτουμε τις εναλλακτικές μας προτάσεις. Ως αριστεροί, δεν υποτιμούμε κανένα δημοκρατικό μέσο πάλης.
* Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος από τη διακυβέρνηση της χώρας από το ΠΑΣΟΚ. Πού εστιάζετε τα μεγαλύτερα προβλήματα;
– Το πιο σοβαρό και πλέον καθοριστικό πρόβλημα, είναι η υποταγή της χώρας στο περίφημο «Μνημόνιο». Από εκεί ξεκινάνε όλα τα υπόλοιπα. Η υποβάθμιση της ζωής και της αξιοπρέπειας εκατομμυρίων πολιτών, η απαλλοτρίωση των εργασιακών δικαιωμάτων, η διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος και του κοινωνικού κράτους… Πλέον το ξέρει όλος ο κόσμος! Το ΠΑΣΟΚ συνειδητά εξαπάτησε τους ψηφοφόρους, προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές. Σήμερα, σε συντονισμό με τους πιο σκληρούς κύκλους των Βρυξελλών και του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, συνειδητά οδηγεί τη χώρα σε μια χωρίς προηγούμενο κοινωνική οπισθοδρόμηση. Και μάλιστα χωρίς το ελάχιστο όφελος για τα δημόσια οικονομικά, όπως παραδέχονται ανοιχτά πλέον. Αυτό πρέπει να το αποτρέψουμε με κάθε τρόπο.
* Πιστεύετε πως θα ανακοινωθούν μετά τις δημοτικές εκλογές και νέα μέτρα ή περικοπές από την κυβέρνηση, αυτή τη φορά στον ιδιωτικό τομέα; Ποια θα είναι τότε, κατά τη γνώμη σας, «η επόμενη μέρα»;
– Είναι εντυπωσιακό αυτό που κάνει εκ νέου το ΠΑΣΟΚ! Ανερυθρίαστα και διά στόματος πρωθυπουργού υπόσχεται «προεκλογικά» ότι δεν θα επιβαρύνει με άλλες οικονομικές θυσίες την ελληνική κοινωνία, ενώ η πρόθεση της κυβέρνησης για νέα μέτρα, μετά τις εκλογές, είναι δεδομένη. Σας επισημαίνω ότι η Eurostat ανέβαλε για μετά τις εκλογές τη δημοσιοποίηση για την επανεκτίμηση του ελλείμματος, ακριβώς για να μην προκαλέσει πρόβλημα στην κυβέρνηση. Αλλά με αυτή την επανεκτίμηση του ελλείμματος, δρομολογούνται αυτόματα όλα τα μέτρα που σήμερα η κυβέρνηση διαψεύδει. Η εξίσωση του πετρελαίου θέρμανσης με το πετρέλαιο κίνησης, η αύξηση του ΦΠΑ, νέες περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις. Παράλληλα είναι δρομολογημένα και θεσμικά μέτρα που θα διαλύσουν τις εργασιακές σχέσεις στον ιδιωτικό τομέα, όπως η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να αποτρέψουμε αυτές τις εξελίξεις. Μετατρέποντας το εκλογικό αποτέλεσμα της 7ης Νοεμβρίου σε μια κραυγή ηχηρής αποδοκιμασίας για την κυβέρνηση και το Μνημόνιο. Η απάθεια, η απογοήτευση, η αποχή, δεν είναι διαμαρτυρία. Είναι ενθάρρυνση να μας κάνουν ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή!
* Ζούμε πρωτόγνωρες εποχές για τα οικονομικά της χώρας. Η τρόικα και το ΔΝΤ επέβαλαν σκληρούς όρους δανεισμού. Πιστεύετε πως υπήρχαν άλλες δυνατότητες υπερκερασμού της κρίσης;
– Ναι! Αποδείχτηκε ότι αναζήτηση εναλλακτικών πηγών δανεισμού, και η ευρωπαϊκή στήριξη, θα μπορούσαν να αποτρέψουν την κερδοσκοπική επίθεση στα ελληνικά ομόλογα και να μας κρατήσουν μέσα στις αγορές. Και περιθώρια να διεκδικήσουμε ευρωπαϊκή στήριξη, υπήρχαν, πρώτον γιατί οι ευρωπαϊκές τράπεζες έτρεμαν στην ιδέα της ελληνικής χρεοκοπίας, και δεύτερον γιατί τα ελλείμματα όλων αυτών των χρόνων, ήταν στην πραγματικότητα γαλλικά και γερμανικά πλεονάσματα. Μπορούσαμε λοιπόν να αξιώσουμε ευρωπαϊκή στήριξη. Αντ’ αυτού, γυρνάγαμε δεξιά κι αριστερά λέγοντας ότι είμαστε διεφθαρμένη χώρα, ενώ στην αγορά ομολόγων παίρναμε μέτρα διευκόλυνσης των κερδοσκόπων. Αυτά, τα περί αναγκαστικής προσφυγής στο Μνημόνιο, είναι υποκρισίες. Η κυβέρνηση είχα αποφασίσει εξ αρχής να μας οδηγήσει εκεί.
* Είναι γεγονός ότι αυτοί που επλήγησαν περισσότερο από τα πρόσφατα οικονομικά μέτρα, είναι οι μικρομεσαίοι και τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα. Το παραδέχεται άλλωστε και η ίδια η κυβέρνηση. Γιατί, πιστεύετε, επιλέχθηκαν οι πολίτες να πληρώσουν το τίμημα της χρεοκοπίας;
– Διότι το ΠΑΣΟΚ χωρίς κανένα πρόσχημα πλέον, έχει σκοπό να υπερασπίζεται τον πλούτο των ολίγων και όχι τις ανάγκες της κοινωνίας. Ακριβώς όπως έπραξε στο παρελθόν και η ΝΔ. Γι’ αυτό χωρίς κανένα έλεος έκοψε συντάξεις, μισθούς, δαπάνες από τα νοσοκομεία και δημόσιες επενδύσεις. Συνειδητά έφερε τα μαγαζιά, τις μικρές επιχειρήσεις σε απόγνωση, επιβάλλοντας ακόμα πιο σκληρή έμμεση φορολογία. Ενώ την ίδια στιγμή, οι εξοπλιστικές δαπάνες παραμένουν ανέγγιχτες, η φορολογία του κεφαλαίου μειώνεται κατά 4 μονάδες και οι τράπεζες χρηματοδοτούνται με δισεκατομμύρια. Και στη συνέχεια για να εξισορροπηθεί η τεράστια αυτή καταστροφή στην πραγματική οικονομία, κόβουμε τις αποζημιώσεις απόλυσης, καταργούμε τις συλλογικές συμβάσεις, αυξάνουμε τα όρια συνταξιοδότησης για μια σύνταξη πείνας, και ξεπουλάμε παραλίες, δάση, υποδομές, μεταφορές και ενεργειακές πηγές στη χαμηλότερη δυνατή τιμή. Αυτό ήταν και συνεχίζει να είναι το σχέδιο του ΠΑΣΟΚ. Και ο κόσμος πρέπει να το καταλάβει, γιατί μόνο αυτός έχει τη δύναμη να το ματαιώσει.
* Έχετε την άποψη ότι θα πρέπει να γίνει μια συνολική Εξεταστική για ανεύρεση ευθυνών αναφορικά με την διακυβέρνηση της χώρας τα τελευταία είκοσι ή και περισσότερα χρόνια; Και αν ναι, σε τι θα βοηθούσε;
– Δεν έχουμε πρόβλημα. Αλλά τι ακριβώς θα διερευνήσει; Ο ίδιος ο πρόεδρος του Eurogroup παραδέχεται ότι ήξεραν για τα ψεύτικα στατιστικά της Ελλάδας. Και έκαναν τα στραβά μάτια, γιατί με αυτά τα χρήματα αγοράζαμε αφειδώς γαλλικά και γερμανικά οπλικά συστήματα και οτιδήποτε άλλο ήθελαν να μας πουλήσουν. Νομίζω λοιπόν ότι στη βάση της, αυτή η ιστορία της εξεταστικής για την οικονομία, χρησιμεύει απλώς για να πετάξει η κυβέρνηση από πάνω της την ευθύνη για όσα έχουν συμβεί. Δύσκολα θα το καταφέρει. Εμείς δεν έχουμε πρόβλημα, θα δώσουμε τη μάχη για να αποκαλυφθεί ποιοι ωφελήθηκαν πραγματικά την περίοδο της ελληνικής ανάπτυξης, ποιοι θησαύρισαν με την ανοχή του κράτους και επομένως ποιοι είναι αυτοί που πρέπει τώρα να σηκώσουν το βάρος της κρίσης. Αλλά δεν νομίζω ότι θα φτάσουμε σε τέτοια εξεταστική. Το ίδιο το ΠΑΣΟΚ δεν αντέχει στο εσωτερικό του, ούτε φυσικά η Νέα Δημοκρατία.
* Πώς βλέπετε τον ρόλο της ΝΔ ως αντιπολίτευση; Είστε της άποψης – όπως ισχυρίζεται το ΚΚΕ – ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ εναλλάσσονται στην εξουσία, εφαρμόζοντας ουσιαστικά ίδιες πολιτικές;
– Μα αυτό ακριβώς συμβαίνει. Είδατε εσείς να ανατρέπει το ένα κόμμα την πολιτική του άλλου; Την ίδια πολιτική συνεχίζουν και μας οδήγησαν εδώ που μας οδήγησαν. Κάπου εδώ όμως αυτό το παιχνίδι τελειώνει. Τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ δεν έχουν πια το κύρος και την αξιοπιστία να υποσχεθούν οτιδήποτε. Ο δικομματισμός, όπως τον γνωρίσαμε από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, πνέει πλέον τα λοίσθια. Το ζήτημα είναι με τι θα τον αντικαταστήσουμε.
* Η Αριστερά βρίσκεται εδώ και χρόνια σε κρίση. Κρίση που αφορά κυρίως στη διαφοροποίηση γνωμών στα ενδότερα των κομμάτων της. Ο ΣΥΝ «πλήρωσε» τελευταία αυτή τη διαφοροποίηση. Ποια η γνώμη σας για τη Δημοκρατική Αριστερά;
– Ναι υπάρχει κρίση αλλά αυτή η κρίση δεν επηρέασε ποτέ τη μαχητικότητά της. Ήταν παρούσα με όλες τις δυνάμεις σε όλα τα κοινωνικά μέτωπα. Προσωπικά αυτό που έχω κατά νου είναι την κρίση της Αριστεράς στη συνείδηση της κοινωνίας. Στην Ευρώπη παρατηρούμε να σκάει σιγά – σιγά το αυγό του φιδιού. Όταν η κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με τη φτώχια γίνεται πιο συντηρητική. Αυτή η κρίση βασανίζει τον δικό μου νου… Όσο για τη Δημοκρατική Αριστερά, δεν θέλω να μιλήσω. Θα κριθούν για την πολιτική που έχουν επιλέξει και για τις επιλογές τους, αργά ή γρήγορα. Και νομίζω αρκετά γρήγορα. Ο δικός μας αντίπαλος δεν βρίσκεται στην αριστερά. Είναι το μνημόνιο και η κυβερνητική πολιτική.
* Πιστεύετε ότι η δύναμη του ΣΥΝ θα αυξηθεί στις επικείμενες δημοτικές εκλογές; Ποιες συνεργασίες με άλλα κόμματα μπορούν να υπάρξουν;
– Το μεγάλο μας στοίχημα είναι η συμπόρευση της Αριστεράς με δυνάμεις που απεγκλωβίζονται από το ΠΑΣΟΚ. Ένα τέτοιο εγχείρημα μπορεί να έχει ευρύτατη απήχηση και να δημιουργήσει μια νέα δυναμική, στο σημερινό καταρρέον πολιτικό σκηνικό. Θεωρούμε ότι στο σύνολό τους οι εκλογές αυτές, πρέπει να μετατραπούν σε καταγγελία της κυβερνητικής πολιτικής και του Μνημονίου. Ιδιαίτερα στις περιφέρειες και τους μεγάλους δήμους, όπου η ψήφος έχει εκ των πραγμάτων κεντρικό πολιτικό χαρακτήρα. Αυτό είναι το μήνυμά μας στους πολίτες. Και θεωρούμε ότι αυτό το μήνυμα βρίσκει μεγάλη ανταπόκριση, από έναν ολόκληρο κόσμο ο οποίος σήμερα βυθίζεται στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής.
* Έχετε τη γνώμη ότι πρέπει να υπάρξει δημιουργική συνεργασία μεταξύ των κόμματων της Αριστεράς, πέρα από τις εκλογές;
– Πάντα είμαστε υπέρ της ενότητας της Αριστεράς. Τόσο στους κοινωνικούς αγώνες, όσο και σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής. Η ενότητα όμως απαιτεί συναίνεση από όλες τις πλευρές. Με όσους έχουν τέτοια πρόθεση δεν θα διστάσουμε να προχωράμε πάντα δίπλα – δίπλα, χωρίς να κρύβουμε αυτά που μας χωρίζουν, αλλά βάζοντας στο τραπέζι πρώτα και κύρια αυτά που μας ενώνουν. Σε όλους τους άλλους λέμε ότι η ενότητα της αριστεράς είναι ώριμο κοινωνικό αίτημα, και είμαστε ανοιχτοί σε κάθε συζήτηση, με απόλυτο σεβασμό στην αυτοτέλεια και την αυτονομία του καθενός από εμάς.
* Και μια τελευταία ερώτηση: Στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα βιώνουμε – ιδιαίτερα στην Αθήνα – την εκδήλωση ρατσιστικών επιθέσεων σε βάρος κυρίως μεταναστών. Η περίπτωση του Α. Παντελεήμονα είναι χαρακτηριστική. Πώς νομίζετε ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί το νοσηρό αυτό φαινόμενο;
– Όταν δεν μπορείς να εννοήσεις ποιος φταίει που δεν έχεις δουλειά, που πεινάς, ή που δεν έχεις να πληρώσεις το χρέος σου, τότε το πιο εύκολο είναι να ξεσπάσεις σε αυτόν που είναι πιο αδύναμος από εσένα. Στην παρούσα στιγμή οι πιο αδύναμοι είναι οι μετανάστες. Οι μετανάστες, σε όλο τον πλανήτη, είναι οι πιο εξαθλιωμένοι άνθρωποι και δεν έχουν απολύτως καμία ευθύνη γι’ αυτό! Εν τούτοις, οι ρατσιστικές συμμορίες, εκμεταλλευόμενες υπαρκτά κοινωνικά προβλήματα, αναπτύσσουν δολοφονική δράση στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας, Τα προβλήματα αυτά, σχετίζονται με την ανυπαρξία κοινωνικών δομών, την εγκατάλειψη ολόκληρων περιοχών, την απουσία συγκεκριμένης πολιτικής για την υποδοχή και ένταξη των μεταναστών και την ελεύθερη δράση κυκλωμάτων που επωφελούνται από την κατάσταση. Για να ξεπεραστεί το πρόβλημα χρειάζεται πρώτα από όλα να χτυπηθούν οι φασιστικές συμμορίες και να διαλυθούν τα κυκλώματα που σχετίζονται με τα ναρκωτικά και την καταναγκαστική πορνεία. Και βέβαια να υπάρξουν δομές κοινωνικής βοήθειας για τους πρόσφυγες και τις ευπαθείς ομάδες, μέτρα για την ομαλή ένταξη των μεταναστών στην ζωή της πόλης και σχέδια ανάπλασης στις υποβαθμισμένες γειτονιές. Είναι γελοίος όποιος πιστεύει ότι πρόβλημα λύνεται με ξύλο και λυντσαρίσματα, είτε από φασίστες είτε από την ίδια την αστυνομία. Το πολύ – πολύ να μεταφερθεί κάπου πιο πέρα. Και η ασφάλεια δεν προσφέρεται για λαϊκιστικές κορώνες και προεκλογική εκμετάλλευση. Αυτό που χρειάζεται είναι οργανωμένο σχέδιο, πάνω σε όλες τις παραμέτρους του προβλήματος.
Φίλιππος Ζάχαρης
(Για τον ΔΗΠΕ)
http://www.eleftheria.gr/viewarticle.asp?aid=23508&pid=7&CategoryID=7
