Το τόσο μελαγχολικό αυτό ποίημα που πραγματεύεται τη θλίψη της απώλειας των νιάτων,τα χρόνια που περνάνε γρήγορα και οδηγούν τον άνθρωπο προς το αναπόφευκτο τέλος του,μου το θύμισε η Λιάνα Κανέλλη και θα ήθελα να κάνω χρήση του για την επέτειο ενός χρόνου του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος στη διακυβέρνηση της χώρας μας.Ετσι για να το γιορτάσουμε