Πατάει γκάζι η υγραεριοκίνηση!

Της Νατάσας Πολυγένη

Οικονομικότερους τρόπους μετακίνησης έχουν αρχίσει να αναζητούν όσοι οδηγούν αφού η βενζίνη έχει πάρει πλέον την ανιούσα. Το υγραέριο τον τελευταίο καιρό φαίνεται να κερδίζει έδαφος αφού η τιμή του μπορεί να είναι από 80 λεπτά έως 1 ευρώ φθηνότερη απ’ ό,τι της βενζίνης. Η μετατροπή του οχήματος από βενζινοκίνητο σε υγραεριοκίνητο, είναι μια διαδικασία με την οποία «φλερτάρουν» πια πολλοί οδηγοί επαγγελματίες και μη. Τι σημαίνει όμως ένα όχημα να κινείται με υγραέριο; Πώς ανεφοδιάζεται; Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και ποια τα μειονεκτήματα; Στα ερωτήματα αυτά απαντά ο κ. Άκης Γιανδικίδης, ιδιοκτήτης πρατηρίου υγραερίου αλλά και συνεργείου μετατροπής οχημάτων στη Λάρισα. Όπως επισημαίνει αρχικά, μεγαλύτερο ενδιαφέρον υπάρχει κυρίως από Μακεδονία και γενικά βόρειες περιοχές και σε μικρότερο βαθμό από τη Λάρισα. Βέβαια, προσθέτει ότι μέχρι και πριν από την αύξηση της τιμής της βενζίνης ενδιαφέρον έδειχναν κυρίως επαγγελματίες και στόλοι αυτοκινήτων ενώ τώρα πια και ιδιώτες. Τα οφέλη από τη χρήση του είναι κατά κύριο λόγο οικονομικά και κατά δεύτερο οικολογικά. Το υγραέριο, είναι ένα αέριο με υπολογίσιμη θερμαντική ικανότητα, που υγροποιείται σε υψηλή πίεση. Αποτελείται, κυρίως, από βουτάνιο και προπάνιο, που είναι αέρια που προέρχονται κυρίως από τις πετρελαιοπηγές ή τις πηγές φυσικών αερίων. Τα σπουδαιότερα πλεονεκτήματα των υγραεριοκίνητων οχημάτων έναντι των βενζινοκίνητων είναι η εύκολη ανάμιξη του υγραερίου με τον αέρα, χωρίς τα προβλήματα του εξαερωτήρα (καρμπιρατέρ) των βενζινομηχανών- η καύση του μίγματος υγραερίου και αέρα γίνεται τελειότερα και γρηγορότερα. Από την καλή καύση που επιτυγχάνεται έχει ως αποτέλεσμα, λιγότερο μονοξείδιο του άνθρακα κατά 95%, λιγότερα οξείδια του αζώτου κατά 50%, ελάχιστη ποσότητα άκαυστων υδρογονανθράκων και μηδενική ποσότητα θείου. Ο θόρυβος λειτουργίας των υγραεριοκίνητων μηχανών είναι μικρότερος και η συντήρηση και η αλλαγή λαδιών γίνεται με πιο αραιούς ρυθμούς και φυσικά το κόστος του υγραερίου είναι πολύ μικρότερο σε σχέση με τη βενζίνη.

Τα μειονεκτήματα υγραεριοκίνητων αυτοκινήτων είναι πιθανότατα το κόστος μετατροπής του βενζινοκινητήρα σε υγραέριο, λέει ο κ. Γιανδικίδης. Ξεκινά από 700 ευρώ για τα οχήματα παλαιάς τεχνολογίας και μπορεί να φτάσει έως και 2.000 ευρώ ανάλογα και με τον κυβισμό του. Επίσης, στα μειονεκτήματα συγκαταλέγεται πιθανότατα και το γεγονός ότι δεν υπάρχουν αρκετά πρατήρια υγραερίου, αν και σύμφωνα με τον κ. Γιανδικίδη, σχεδόν κάθε 100-150 χιλιόμετρα υπάρχει πρατήριο. Στη Λάρισα λειτουργούν δύο.

Η ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ

Η μετατροπή ενός βενζινοκίνητου σε υγραεριοκίνητο είναι σχετικά απλή διαδικασία και εκείνο που θα πρέπει να τονιστεί είναι ότι δεν αφαιρείται τίποτα από τον κινητήρα του αυτοκινήτου απλά προστίθεται ο εξοπλισμός που απαιτείται για την υγραεριοκίνηση, ενώ εξακολουθεί το όχημα να έχει τη δυνατότητα να κάψει βενζίνη.

Τα κιτ μετατροπής που διατίθενται στην αγορά είναι αρκετά εξελιγμένα και εκμεταλλεύονται την τελευταία τεχνολογία ελέγχου εκπομπής καυσαερίων που χρησιμοποιείται στα σύγχρονα βενζινοκίνητα αυτοκίνητα. Όλα τα κιτ περιλαμβάνουν μια φιάλη αποθήκευσης που συνήθως τοποθετείται στο χώρο αποσκευών. Η τελευταία τεχνική είναι η χρήση μιας δακτυλιοειδούς δεξαμενής στο χώρο της ρεζέρβας. Το υγραέριο διοχετεύεται μέσω ενός σωλήνα, σε υγρή κατάσταση, στο χώρο του κινητήρα. Στη συνέχεια, μετατρέπεται σε αέριο από μια μονάδα μετατροπής και διοχετεύεται ελεγχόμενα από το σύστημα διανομής εισόδου. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω μιας μονάδας μίξης αερίου αμέσως πριν από τη βαλβίδα ρύθμισης της ροής του καυσίμου ή με μονάδες ψεκασμού που προσαρμόζονται κατευθείαν στο σύστημα διανομής.

Όταν χρησιμοποιείται το υγραέριο, οι μονάδες ψεκασμού της βενζίνης δεν λειτουργούν. Στον πίνακα του αυτοκινήτου υπάρχει πάντοτε ένας διακόπτης που επιτρέπει τη χρήση οποιουδήποτε από τους δύο τύπους καυσίμου. Όλα τα αυτοκίνητα που διατίθενται αυτή τη στιγμή έχουν δυνατότητα χρήσης και βενζίνης και υγραερίου, με ένα διακόπτη για την επιλογή του καυσίμου που θέλετε να χρησιμοποιήσετε κάθε φορά. Η αλλαγή του καυσίμου μπορεί να γίνει και κατά την οδήγηση, σχεδόν χωρίς να γίνεται αντιληπτή. Τα πιο σύγχρονα συστήματα διοχετεύουν το αέριο σε υγρή κατάσταση στο σύστημα διανομής, με τον ίδιο τρόπο που αυτό γίνεται στα συστήματα με βενζίνη.

Στο ερώτημα για το αν δημιουργούνται προβλήματα, όταν το αυτοκίνητο χρειαστεί να περάσει από έλεγχο ΚΤΕΟ, ο κ. Γιανδικίδης, σημειώνει ότι εφόσον η μετατροπή έχει γίνει από εγκεκριμένο συνεργείο που έχει την ειδική άδεια υγραεριοκίνησης δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Ο εξοπλισμός που τοποθετείται πρέπει να φέρει έγκριση τύπου που να βεβαιώνει ότι είναι κατάλληλος και ασφαλής όπως επίσης δίνεται και πιστοποιητικό για τους ρύπους σύμφωνα με τις προδιαγραφές που θέτει το Υπουργείο Συγκοινωνιών.

Η ΥΓΡΑΕΡΙΟΚΙΝΗΣΗ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

Η υγραεριοκίνηση (Autogas) στην Ευρώπη είναι πολύ δημοφιλής και όλο και περισσότερες εταιρίες στρέφονται προς τη χρήση υγραερίου ως καύσιμο κινητήρων ΜΕΚ (μηχανές εσωτερικής καύσης). Από ιστορικής πλευράς, φαίνεται ότι η πρώτη χώρα που χρησιμοποίησε το υγραέριο για την κίνηση των αυτοκινήτων είναι η Ιταλία, πριν από περίπου 25 χρόνια. Μετά, ακολούθησαν η Ολλανδία, η Δανία, η Ιαπωνία και άλλες χώρες. Παγκοσμίως, η υγραεριοκίνηση χρησιμοποιείται σε πάνω από 4 εκατομμύρια αυτοκίνητα. Το υψηλότερο ποσοστό υγραεριοκίνησης υπάρχει στην Αυστραλία , όπου 1 στα 40 οχήματα, μια πολύ υψηλή αναλογία, λειτουργούν με υγραέριο από την Gogas. Πολλές αυτοκινητοβιομηχανίες προσφέρουν τα μοντέλα τους με υγραεριοκίνηση. Η Fiat, η Volvo, η Renault, η Ford, η Opel, η VW και άλλοι κατασκευαστές δραστηριοποιούνται σε αυτή την αγορά. Οι κατασκευαστές χρησιμοποιούν και αυτοί κιτ εξοπλισμού, αλλά αυτός ο εξοπλισμός έχει σχεδιαστεί ειδικά για τοποθέτηση και μέγιστη απόδοση στα συγκεκριμένα μοντέλα αυτοκινήτων, παρέχοντας αξιόπιστες επιδόσεις. Αρκετοί κατασκευαστές δεν παράγουν κατευθείαν αυτοκίνητα με υγραέριο, αλλά δέχονται παραγγελίες για τη μετατροπή των μοντέλων τους μετά από τη διάθεσή τους στην αγορά (όπως η Lancia, η Alfa Romeo, η Fiat και η Nissan). Η Ford και άλλες εταιρίες παράγουν κλειστά ημιφορτηγά που λειτουργούν με υγραέριο και βενζίνη και τα διαθέτουν στην αγορά για επαγγελματική χρήση. Σε διεθνές επίπεδο, προσφέρεται ένας αριθμός προγραμμάτων που ως στόχο έχουν την ενθάρρυνση των αυτοκινητιστών να πραγματοποιήσουν τη μετατροπή για την υγραεριοκίνηση. Στη Βρετανία, για παράδειγμα, υπάρχει το πρόγραμμα Powershift Scheme. Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος προσφέρεται έκπτωση που φτάνει έως και το 75% του κόστους της μετατροπής, με την προϋπόθεση το όχημα να έχει ηλικία κάτω του ενός έτους. Στην Ιαπωνία, τουλάχιστον το 90% των ταξί λειτουργούν με υγραέριο. Η Nissan και η Toyota κατασκευάζουν κατευθείαν οχήματα με υγραεριοκίνηση, με ρυθμό 45.000 το χρόνο, για την αντικατάσταση των ταξί που ήδη κυκλοφορούν. Στη Γαλλία παρέχονται φοροαπαλλαγές για τα ταξί και τα λεωφορεία που κινούνται με υγραέριο. Από το 1998, το 100% του ΦΠΑ που καταβάλλεται για την αγορά υγραερίου μπορεί να επιστραφεί. Τα ταξί που κινούνται με υγραέριο επιτρέπεται να κυκλοφορούν όλες τις μέρες του χρόνου, καθώς εξαιρούνται από τους κανονισμούς για την εκ περιτροπής κυκλοφορία των υπόλοιπων οχημάτων όταν οι τιμές των ατμοσφαιρικών ρύπων φτάνουν σε υψηλά επίπεδα. [Πηγή: World LPGAS Association «Autogas Incentive Policies» (menecon Consulting)]
eleftheria.gr