Ο «κύκλος των νέων συγγραφέων»

Τον «κύκλο των χαμένων ποιητών» της 7ης Τέχνης, όπου οι σύγχρονες απόψεις διδασκαλίας καθηγητών βρίσκουν εύφορο έδαφος σε μια ομάδα μαθητών οι οποίοι στην αναζήτησή τους ανακαλύπτουν τη μαγεία της ζωής και της γνώσης της στα βιβλία, συναντήσαμε στη Λάρισα και συγκεκριμένα μέσα στο σχολικό περιβάλλον του 3ου Λυκείου.

Μπορεί να μην υπάρχει η απόλυτη συσχέτιση της ταινίας με την πραγματικότητα της ομάδας των εκπαιδευτικών και μαθητών, αλλά σίγουρα το αντικείμενό της, οι μέθοδοι διδασκαλίας του μαθήματος και το ιδιαίτερο στοιχείο της μελέτης, τους αναδεικνύει σε κάτι ιδιαίτερο και ξεχωριστό σε όλο τον εκπαιδευτικό κόσμο.

Για την καλύτερη απόδοσή του θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για τον «κύκλο των εκκολαπτόμενων συγγραφέων», για μια τάξη που θα ζήλευες να είσαι μαθητής, αν πραγματικά ήσουν από αυτούς που αγαπούν τη λογοτεχνία, που αισθάνονται την ανάγκη να δημιουργήσουν με τη γραφή και να συζητήσουν ένα βιβλίο που διάβασαν με άλλους ανθρώπους που έχουν την ίδια επιθυμία.

Αν και οι ίδιοι έχουν ήδη ονομάσει την πρωτόγνωρη και μοναδική αυτή τάξη του σχολείου, αλλά και όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας του νομού μας τουλάχιστον, με τον τίτλο «Λέσχη Ανάγνωσης», από τη συζήτηση που είχαμε μαζί τους διαπιστώσαμε ότι τα μέλη της, ετών 16-17, θα μπορούσαν να είναι η επόμενη γενιά συγγραφέων. Κι αυτό γιατί δεν είναι απλοί αναγνώστες βιβλίων, αλλά έχουν γίνει σχολιαστές αναζητώντας την ουσία τους και τα νοήματα των ιστοριών τους, κάνουν ατελείωτες συζητήσεις ψυχολογώντας τους ήρωές τους, συζητούν με τους συγγραφείς τους και αποκτούν ιδιαίτερες γνώσεις συγγραφής.

Όλα ξεκίνησαν πριν τέσσερα χρόνια. Όταν ο φιλόλογος Θωμάς Ψύρρας σε συνεργασία με την επίσης φιλόλογο Ελένη Φανάρα, εμπνεύστηκαν τη δημιουργία της νέας τάξης, στο πλαίσιο του προαιρετικού μαθήματος της Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας. Ξεφεύγοντας από τα τετριμμένα και οι δύο έδωσαν μεγάλη βαρύτητα στη λειτουργία της, αναζητώντας τρόπους που θα προσέγγιζαν και θα κινούσαν το ενδιαφέρον των μαθητών, δίνοντας μια άλλη διάσταση στη διδασκαλία. Σταδιακά και βρίσκοντας την ανταπόκριση των μαθητών δημιούργησαν την ατμόσφαιρα που οραματιζόταν, η οποία «παγίδευσε» τα παιδιά στον κόσμο του βιβλίου.

Μετά από το πρώτο πετυχημένο εγχείρημα η συνέχεια ήταν δεδομένη και σήμερα η «Λέσχη Αναγνωστών» έχει να παρουσιάσει αξιόλογα αποτελέσματα.

Οι μαθητές της δε, δεν διανοούνται να χάσουν ούτε ένα μάθημα ενώ είναι διατεθειμένοι να αφιερώσουν ακόμη και τα Σάββατά τους για να βρεθούν στη Λέσχη τους.

Οι ίδιοι μάλιστα υποστηρίζουν ότι αυτό το μάθημα τους ξεκουράζει και τους δίνει διεξόδους στο επιβαρημένο πρόγραμμά τους.

Για την «Λέσχη Ανάγνωσης» ο κ. Θ. Ψύρρας αναφέρει: « «Μια μαθητική λέσχη ανάγνωσης αντικειμενικά προάγει τη φιλαναγνωσία σε εποχές που υποχωρεί η αγάπη για το βιβλίο.

Οι μαθητές γνωρίζουν ένα δημιουργό μέσα από το έργο του και εν συνεχεία γνωρίζουν προσωπικά τον ίδιο το δημιουργό. Η επαφή εφήβων-δημιουργού απομυθοποιεί το “ιερό” και “σεβαστό” πρόσωπο του συγγραφέα και επομένως πείθει ότι η μεν συγγραφή είναι μια παραγωγική δραστηριότητα, η δε ανάγνωση είναι μια “αναδημιουργία” που μετατρέπει ένα κείμενο σε έργο τέχνης. Καθώς οι έφηβοι συνδέουν την ανάγνωση με τη διασκέδαση, λειτουργούν ελεύθερα ως συνδημιουργοί του έργου. Απελευθερωμένοι από τους μαθησιακούς καταναγκασμούς (βαθμούς, εξετάσεις κ.λπ.) χαίρονται ένα κείμενο που επέλεξαν οι ίδιοι. Κι αυτό δεν είναι λίγο για ένα εκπαιδευτικό σύστημα από το οποίο έχει εξοριστεί απολύτως η χαρά».

Αντίστοιχα η κ. Φανάρα υποστηρίζει: «Η Λέσχη Ανάγνωσης ως δραστηριότητα με ενθουσιάζει όχι μόνο με τους μαθητές μου αλλά και με άλλα μέλη – φίλους, συναδέλφους. Πιστεύω ότι καλλιεργεί τη φιλαναγνωσία, προωθεί την ομαδικότητα, γίνεται αιτία για άμεση γνωριμία με τους συγγραφείς. Με τους μαθητές μου νιώθω μεγαλύτερη ευχαρίστηση, γιατί αφήνοντας τον παραδοσιακό τρόπο διδασκαλίας μπορώ να είμαι μαζί τους σε κάθε συνάντηση της λέσχης όπου συζητάμε και αναλύουμε θέματα που ξεκινούν και καταλήγουν στο επιλεγμένο βιβλίο. Η συμμετοχή είναι προαιρετική, ό,τι γίνεται, γίνεται μόνο από αγάπη για το βιβλίο και βασίζεται στο φιλότιμο του καθενός.

Γι’ αυτό και έχει μεγαλύτερη αξία. Οι μαθητές του Λυκείου όπως όλοι γνωρίζουμε έχουν ένα επιβαρημένο ημερήσιο πρόγραμμα και δεν υπάρχει δυνατότητα για ανάγνωση πολλών λογοτεχνικών βιβλίων και για πολλές συναντήσεις. Δυσκολίες υπάρχουν πάντοτε, αλλά επειδή όλοι- εγώ και οι μαθητές μου, μέλη της λέσχης- έχουμε μία κοινή αγάπη το βιβλίο προσπαθούμε και πετυχαίνουμε» .

Σύμφωνα με την κ. Φανάρα τα βιβλία που μελέτησε και ανέλυσε η λέσχη τα τέσσερα χρόνια λειτουργίας της είναι τα εξής: 2006-2007 « Η καλοσύνη των ξένων» Π. Τατσόπουλου, 2007-2008 «Το Πανδαιμόνιο» Κ. Ακρίβου, 2008-2009 « Μαράν Αθάν» Θ. Ψύρρα και φέτος επιλέχθηκε το βιβλίο του Γ. Καλπούζου «Ιμαρέτ».
eleftheria.gr