| ΕΝΟΨΕΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» | |
|
* Καθώς γίνεται προβληματική η εξυπηρέτηση των 10.000 κατοίκων που μετακινούνται
|
|
|
Του Δημήτρη Βάλλα
|
|
Την παραμονή τους ως αυτόνομες κοινότητες ενόψει του σχεδίου «Καλλικράτης», που προβλέπει νέες συγχωνεύσεις σε Δήμους και Κοινότητες της χώρας, ζητούν τα ορεινά χωριά Αετομηλίτσα, Αβδέλλα, Περιβόλι, Σαμαρίνα, Σμίξη και Συρράκο.
Ο προβληματισμός των κατοίκων των ορεινών αυτών Κοινοτήτων είναι έντονος καθώς όλοι τους τον χειμώνα μετακινούνται κατεβαίνοντας από την οροσειρά της Πίνδου σε διάφορες πόλεις της Ελλάδος μεταξύ των οποίων είναι και η Λάρισα και ο Τύρναβος.
Έτσι μια πιθανή ένταξη αυτών των κοινοτήτων στους νέους Δήμους του σχεδίου «Καλλικράτης» θα καταστήσει δύσκολη έως αδύνατη την εξυπηρέτηση των κατοίκων αυτών των κοινοτήτων που μετακινούνται και που υπολογίζονται συνολικά περίπου στις 10.000.
Αξίζει να αναφερθεί ότι λόγω των μετακινήσεων οι κοινότητες αυτές λειτουργούν ουσιαστικά με δύο έδρες καθώς τους χειμώνες «μετακομίζουν» διοικητικά.
Έτσι στη Λάρισα μεταφέρουν την έδρα τους η Σαμαρίνα και η Αετομηλίτσα (Ντένισκο), στον Τύρναβο η Σμίξη και η Αβδέλλα, στα Γρεβενά το Περιβόλι και στην Πρέβεζα το Συρράκο.
Αναλυτικά στην πρότασή τους στο πλαίσιο της Δημόσιας Διαβούλευσης για το νομοσχέδιο που καλείται ν’ αλλάξει τον αυτοδιοκητικό χάρτη της χώρας μας η πρόταση που κατέθεσαν οι έξι ορεινές κοινότητες συνοψίζεται στα εξής:
«Με αφορμή τη Δημόσια Διαβούλευση για το Νομοσχέδιο «Πρόγραμμα Καλλικράτης», που γίνεται λόγος και για τη Νησιωτικότητα – Ορεινότητα 53: («Ειδική πρόβλεψη υπάρχει για τις νησιωτικές περιοχές στη βάση της αρχής για κάθε νησί να αντιστοιχεί ένας Δήμος, πλην εύλογων εξαιρέσεων…κατά τον ίδιο τρόπο λαμβάνονται υπόψη οι ειδικές ανάγκες των ορεινών δήμων»), επιθυμούμε να καταθέσουμε ξεχωριστή πρόταση για τις έξι ορεινές μετακινούμενες (νομαδικές) Κοινότητες Αετομηλίτσα και Συρράκο Ιωαννίνων, Σαμαρίνα, Σμίξη, Περιβόλι και Αβδέλλα Γρεβενών.
Οι μετακινούμενες αυτές κοινότητες παρουσιάζουν μία ξεχωριστή ιδιαιτερότητα, καθώς λειτουργούν με δύο έδρες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όλοι οι κάτοικοι των κοινοτήτων μετακινούνται κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών από την Πίνδο σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, λόγω μεγάλου υψομέτρου και δυσμενών καιρικών συνθηκών. Έτσι, ακολουθώντας την παραδοσιακή νομαδική κτηνοτροφία, οι κάτοικοι ζουν τους θερινούς μήνες στα αντίστοιχα ορεινά χωριά τους και τους υπόλοιπους στα «χειμαδιά», που είναι σε περιοχές, εκτός των ορίων της περιφέρειάς τους. Γι’ αυτό οι Κοινότητες μεταφέρουν την έδρα τους (γραφεία γραμματείας, προέδρου και ΚΕΠ) και στις χειμερινές περιοχές ακολουθώντας τους νομάδες κατοίκους τους, οι οποίοι και σήμερα διατηρούν πάνω από 100.000 ζώα. Μια ενδεχόμενη, λοιπόν, ένταξη των μετακινούμενων Κοινοτήτων σε ευρύτερους δήμους, καθιστά αδύνατη την εξυπηρέτηση των κάτοικων, λόγω μετακίνησής τους σε άλλες διοικητικές περιφέρειες. Γι’ αυτό πρέπει να παραμείνουν αυτόνομες κοινότητες, σύμφωνα και με την πρόταση της ΚΕΔΚΕ(2007).
Το παραπάνω εύλογο αίτημά μας στηρίζεται ακόμη στα εξής:
1) Βάσει της σχετικής οδηγίας της Ε.Ε. (άρθρο 3 παραγρ.3 πρώτη περίπτωση της οδηγίας 75/268/Ε.Ε.) οι ορεινές Κοινότητες της Πίνδου μπορούν να ενταχθούν σε αυτή την κατηγορία, ώστε να παραμείνουν αυτόνομες, όπως ακριβώς συνέβη με τον «Καποδίστρια», καθώς οι λόγοι (π.χ. οι πολύ δυσχερείς κλιματολογικές συνθήκες, η περιορισμένη παραγωγικότητα εδάφους, η δύσκολη συγκοινωνιακή επικοινωνία κ.α.), δεν εξέλειπαν.
2) Οι περιοχές των Κοινοτήτων μας βρίσκονται σε μεγάλα υψόμετρα (άνω των 1.300 μέτρων), με αποτέλεσμα να είναι δυσπρόσιτες και προβληματικές, ενώ κάποιες βρίσκονται σε παραμεθόριες περιοχές. Όλες αυτές οι Κοινότητες είναι «φύλακες» της πατρίδας μας από την εποχή των Ρωμαίων και δεν αλλοιώθηκαν ούτε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, παραμένοντας πάντα «Ακρίτες» της Ελλάδας.
3) Οι Κοινότητες αυτές, διατηρώντας μέχρι σήμερα την αυτονομία τους, κατόρθωσαν να συμβάλλουν σημαντικά στην παράδοση, καθώς η πλειοψηφία των κατοίκων ασχολείται με την κτηνοτροφία, την υλοτομία, τη γεωργία και άλλα παραδοσιακά επαγγέλματα, ενώ παράλληλα διατηρούν τα τοπικά ήθη και τα έθιμα, τα οποία σε αντίθετη περίπτωση θα αλλοιωθούν.
4) Σημαντική είναι και η ιδιοπροσωπία των κατοίκων καθώς είναι αποκλειστικά βλαχόφωνοι. Η ενδεχόμενη κατάργηση των Κοινοτήτων τους αφαιρεί ένα σημαντικό στοιχείο συμβολικής κι ουσιαστικής αναφοράς καθώς και συνοχής.
5) Οι Κοινότητές μας σημείωσαν σημαντική ανάπτυξη, κατά τη διάρκεια λειτουργίας τους εκτός «Καποδίστρια», με τη διαρκή κατασκευή μεγάλων και μικρών υποδομών, όπως χιονοδρομικά κέντρα, με αποτέλεσμα τη ραγδαία αύξηση του τουρισμού και κατά συνέπεια της τοπικής οικονομίας.
6) Τέλος, σημαντική είναι και η αύξηση του πληθυσμού, που δίνει ζωή σε αυτές τις άγονες και ευαίσθητες περιοχές της Ελλάδας, ιδιαιτέρα τους καλοκαιρινούς μήνες, διατηρώντας τα ιδιαίτερα πολιτισμικά μας στοιχεία.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, και στηριζόμενοι στα κριτήρια για την οροθέτηση των διοικητικών ορίων των νέων ΟΤΑ, που βασίζονται σε εκείνα που υιοθέτησε η ΚΕΔΚΕ το 2007 (π.χ. η γεωγραφική κινητικότητα σε συνδυασμό με τις λειτουργικές εξαρτήσεις και επιρροές μεταξύ των οικιστικών κέντρων, πολιτισμός, ιστορία κ.α.) προτείνουμε τη διατήρηση αυτονομίας των Κοινοτήτων μας, σε σχέση με το «Πρόγραμμα Καλλικράτης».
|
|
eleftheria.gr
