Τουρκία, Ντουμπάι και στα νεοεισερχόμενα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την οικογένεια των Βαλκανίων έχουν μεταφέρει σταδιακά πολλές δραστηριότητές τους μικρομεσαίες επιχειρήσεις της Μαγνησίας.
Εάν δεν υπήρχαν και αυτές οι αγορές, θα ήμασταν χαμένοι, λένε αρκετοί βιοτέχνες και επιχειρηματίες, προσπαθώντας να παραμείνουν όρθιοι κατά τη διάρκεια της κρίσης. Την ίδια ώρα όμως οι εργαζόμενοι σε αυτές τις επιχειρήσεις αισθάνονται ως δαμόκλεια σπάθη τις απολύσεις και την καταστρατήγηση των εργασιακών τους σχέσεων.
Κυρίαρχο κίνητρο για τους επιχειρηματίες το χαμηλό κόστος. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στην Ελλάδα ο κατώτατος μισθός κινείται περίπου στα 670 ευρώ, όταν στην Βουλγαρία είναι 100 ευρώ, στη Ρουμανία 120 ευρώ, στη Λετονία 180 ευρώ και στην Τουρκία ο αντίστοιχος μισθός δεν ξεπερνά τα 290 ευρώ!!
Το τελευταίο συμβάν με τη ΒΙΟΣΩΛ που μέσα σε έντεκα περίπου μήνες έχει προχωρήσει στην απόλυση 23 υπαλλήλων, έρχεται να επιβεβαιώσει “του λόγου το αληθές”. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η γνωστή εταιρία παραγωγής θερμαντικών έχει ήδη μπει -και μάλιστα δυναμικά- στην αγορά της Τουρκίας.
Το ίδιο ισχύει και με εταιρίες μεταλλοκατασκευών, που έχουν πλέον “στήσει” επιχειρήσεις στο Ντουμπάι και τα Αραβικά Εμιράτα. Ελλείψει έργων και νέων παραγγελιών, ήδη αρκετές “μετοίκησαν” εκεί, έχοντας κλείσει μεγάλες δουλειές για τα επόμενα τουλάχιστον τρία χρόνια.
“Εδώ απλά υπάρχουν για να συντηρούνται” παραδέχεται με αφοπλιστική ειλικρίνεια στέλεχος της αγοράς στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.
Από τις 17.500 επιχειρήσεις που υπάρχουν στην περιοχή της Mαγνησίας, το 50% και πλέον όχι απλά έχουν ήδη κλονιστεί εξαιτίας της κρίσης, αλλά φυτοζωούν, όπως υπογραμμίζει ο κ. Πλαστάρας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, ο οποίος εκτιμά ότι αυτό έχει να κάνει κυρίως με την υπερχρέωση των επιχειρήσεων στο τραπεζικό σύστημα, αλλά και τη μειωμένη αγοραστική δύναμη.
«Μετοικούν για να διατηρηθούν»
«Πέντε χρόνια είμαστε στο μείον… Απλά τώρα η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Περίπου το 40% των επιχειρήσεων δεν έχει καθόλου ικανοποιητικό τζίρο την τελευταία πενταετία. Η οικονομική ανέχεια και η πτώση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών και ο υψηλότοκος δανεισμός μάς έχουν σχεδόν αφανίσει. Υπάρχουν συνάδελφοι που τέλος του μήνα δεν έχουν πλέον να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους. Ευτυχώς που υπάρχουν πέντε μεγάλες δουλειές που έκλεισαν επαγγελματίες της περιοχής μας στο Ντουμπάι και την υπόλοιπη περιοχή των Εμιράτων… για να κινηθούν και έτσι δεν θα έχουμε δράματα. Πόσες όμως επιχειρήσεις μπορούν να χτυπήσουν τέτοιες μεγάλες δουλειές;” αναρωτιέται ο κ. Πλαστάρας για να καταδείξει την αγωνία που επικρατεί.
Η διαδικασία χορήγησης ρευστού μέσω του ΤΕΜΠΜΕ με την προηγούμενη Κυβέρνηση κινήθηκε με βραδείς ρυθμούς, στο σύνολο της Μαγνησίας μάλιστα “κατοχυρώθηκε” μόλις το 5% των εγκρίσεων σε πανελλαδικό επίπεδο.
Οι μικρομεσαίοι αλλά και η επιχειρηματική κοινότητα ελπίζουν στα νέα μέτρα που ανακοίνωσε η νέα Κυβέρνηση. “Βλέπουμε ότι υπάρχει πολιτική στόχευση προς θετική κατεύθυνση,τονίζει ο κ. Πλαστάρας. Είναι παρήγορο ότι θα πέσουν στην αγορά επιτέλους χρήματα από το ΕΣΠΑ για να κινηθεί η αγορά. Παράλληλα πρέπει γρήγορα να ενεργοποιηθούν άμεσα τα προγράμματα, που θα μπορούσαν να ενισχύσουν την επιχειρηματικότητα και την απασχόληση, κυρίως κοινωνικών ομάδων που πλήττονται περισσότερο από την ανεργία.»
Οχι άλλα βάρη στους εργαζόμενους
Ολοι γνωρίζουν αλλά κανείς δεν μιλάει επί της ουσίας του θέματος, επισημαίνει από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΕΚΒ Θανάσης Παπαδημόπουλος.
Οι εργαζόμενοι αισθάνονται φοβισμένοι, διότι ανά πάσα στιγμή θα χάσουν τη δουλειά τους και έτσι αναγκάζονται μερικές φορές να υποχωρούν, αρκεί να παραμείνουν. Είναι δύσκολο μετά από 25 και 30 χρόνια να διακινδυνεύει κανείς να βγει στην ανεργία.
Εμείς ωστόσο ως συνδικαλιστικό κίνημα οφείλουμε να προβληματιστούμε και να εξετάσουμε πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση. Έχουμε πει πολλές φορές ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να ανεχτούμε άλλες εκπτώσεις, προκειμένου να υπερβούμε αυτή την κρίση. Δεν είναι δυνατό να απαιτούν από τους εργαζόμενους που έχουν υποστεί θυσίες και θυσίες, να είναι αυτοί που θα έχουν πάντα κατανόηση. Οι επιχειρήσεις προφανώς και πρέπει να παραμείνουν ζωντανές και να ξεπεράσουν την κρίση, πρέπει όμως το έμψυχο δυναμικό, οι εργαζόμενοι, να παραμείνουν απασχολούμενοι.» Η πολιτεία οφείλει να θεσπίσει ένα νέο πλαίσιο, στο οποίο θα υπάρχουν συγκεκριμένα στάνταρντ που θα προστατεύουν την εργασία και δεν θα προσφέρονται αφειδώς και αλόγιστα κίνητρα για μετεγκατάσταση επιχειρήσεων.»taxydromos.gr |
