Δήλωση Πάρι Μουτσινά για την Πρωτομαγιά

Η ημέρα
μνήμης, τιμής και αγώνων για τους εργαζόμενους, η 1η του Μάη, είναι
και φέτος βαριά φορτισμένη από τις συνέπειες της κρίσης και της μνημονιακής
πολιτικής της τελευταίας τετραετίας.

Το success
story που προβάλλει η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα
αποτελεί μέγιστη πρόκληση για τους εργαζόμενους.

Η
πολυδιαφημισμένη έξοδος στις αγορές δεν ανοίγει καμία πόρτα για να βρουν
δουλειά οι άνεργοι.

Η ζωή των
πολιτών δεν απέκτησε ούτε ένα θετικό πρόσημο από τα μέτρα που έχει ψηφίσει
μέχρι τώρα η συγκυβέρνηση. Αντίθετα, νέα δεινά διαφαίνονται από τον εφαρμοστικό
νόμο που κατατέθηκε προς ψήφιση,
όπως το νέο ψαλίδισμα στις επικουρικές συντάξεις, ο ακόμη μεγαλύτερος
περιορισμός στις κοινωνικές παροχές και άλλα μέτρα τα οποία πρέπει πάση θυσία
να αποτρέψουμε.

Φόροι,
ανεργία, κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας
στους δανειστές, συνθέτουν τη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουν η χώρα και οι
πολίτες.

Μόνο οι
λίγοι μεταξύ των οποίων πρώτοι οι τραπεζίτες ωφελούνται, χωρίς αυτά τα οφέλη να
τα επενδύουν, αλλά αντίθετα συνεχίζουν να μεταφέρουν τον
πλούτο στους φορολογικούς παραδείσους όπως στο περίφημο νησί «Ελευθέρα»,
από την ελληνική λέξη, στις Μπαχάμες.

Όλοι οι
υπόλοιποι πολίτες που αγωνίζονται για να επιβιώσουν παρασύρονται συνεχώς στη
δίνη της ύφεσης και στην καταστροφή.

Οι
μικροεπαγγελματίες κλείνουν τις επιχειρήσεις τους και οι
εργαζόμενοι δεν πληρώνονται από τους εργοδότες για πολλούς μήνες, ενώ ψάχνουν
για δεύτερη και τρίτη δουλειά για να ανταπεξέλθουν στις στοιχειώδεις
υποχρεώσεις τους.

Οι άνεργοι
παραμένουν άνεργοι και όσοι βρίσκουν μια ευκαιριακή μικροαπασχόληση με
εξευτελιστική αμοιβή, δεν καταχωρούνται πουθενά και εξακολουθούν να μένουν
ανασφάλιστοι όπως ανασφάλιστοι παραμένουν και πολλοί άλλοι
άλλωστε που εργάζονται «κανονικά».

Όλοι πλέον
συνειδητοποιούν ότι η ανάκαμψη της οικονομίας και η βελτίωση της ζωής της
κοινωνίας δεν είναι εφικτή με αυτή την κυβέρνηση.

Χρειάζεται
ένας νέος πολιτικός συσχετισμός που θα ανατρέψει αυτή την καταστροφική αδιέξοδη
και υποτελή στους δανειστές και στον νεοφιλελευθερισμό πολιτική και που θα
αναδείξει μια νέα κυβέρνηση, με επίκεντρο στην
πολιτική της τους εργαζόμενους, τη νεολαία και τους κοινωνικά ασθενέστερους.

Η ένταση
στους αγώνες των εργαζομένων θα εγγυηθεί με τον καλύτερο τρόπο αυτή τη προοπτική.
Αλλά
και οι Ευρωεκλογές δίνουν την δυνατότητα στους πολίτες να
αλλάξουν με την ψήφο τους τούς πολιτικούς συσχετισμούς και να δημιουργήσουν τις
προϋποθέσεις για τη ριζική αλλαγή στην ασκούμενη πολιτική της χώρας.