Κέντρο Γυναικών – Θεοδωρίδειο Κέντρο «Ορίζοντες» – Η ομηρία της άμισθης εργασίας …

    0
    81
    Κρύστα Λάππα, Φιλόλογος –ιστορικός(*)
    Τα τελευταία
    χρόνια οι  δαπάνες για τη δημόσια υγεία
    έχουν μειωθεί περισσότερο από 40%, ο αριθμός των ανασφάλιστων πολιτών ξεπερνά
    επίσημα  τα 3 εκατομμύρια ανθρώπους, η συγκυβέρνηση
    των μνημονίων και της τρόικας διαλύει το εθνικό σύστημα υγείας,  απολύει γιατρούς και νοσηλευτές, διαλύει τις
    υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας, πρόληψης και ψυχικής υγείας, εργαζόμενοι
    απολύονται, εργασιακά

    δικαιώματα καταπατούνται, πολίτες εξαθλιώνονται, σπίτια
    κατάσχονται, χωράφια πλειστηριάζονται,  επιχειρηματίες
    που αδυνατούν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές φυλακίζονται, σχολεία
    κλείνουν. Στην πιο ακραία εκδοχή της γενικευμένης φτωχοποίησης της κοινωνίας
    βρίσκονται η έλλειψη στέγης, η ασιτία, η στέρηση από στοιχειώδεις κοινωνικές
    υπηρεσίες.

    Όσον αφορά
    στο Δήμο Καρδίτσας η κοινωνική πολιτική απαξιώνεται με τον πλέον κραυγαλέο τρόπο.
    Οι εργαζόμενες του Κέντρου Γυναικών, προσφυγή και στήριγμα της κακοποιημένης
    γυναίκας, της άνεργης γυναίκας, της εργαζόμενης μητέρας με τα καταστρατηγημένα
    εργασιακά δικαιώματα,  και ταυτόχρονα σημαντικός
    πόρος εισροής νέων προγραμμάτων στο Δήμο, παραμένουν απλήρωτες για οκτώ
    ολόκληρους μήνες, αφού η δημοτική αρχή τις ξεφορτώθηκε κυριολεκτικά πετώντας
    τους  το ξεροκόμματο ενός μισθού. Το
    Κέντρο Γυναικών αναπτύσσει  πολλαπλές
    δράσεις, αφού υλοποιεί προγράμματα που έχουν ως στόχο την προώθηση των ίσων
    ευκαιριών μεταξύ των δύο φύλων, την καταπολέμηση των διακρίσεων και ανισοτήτων
    σε σχέση με την αγορά εργασίας, την ενθάρρυνση της κατάργησης του
    επαγγελματικού διαχωρισμού, την εναρμόνιση επαγγελματικής και οικογενειακής
    ζωής, την ενημέρωση και ενεργοποίηση των πολιτών σε θέματα κοινωνικών
    ανισοτήτων εις βάρος των γυναικών, κλπ.
    Οι
    εργαζόμενες που με αυταπάρνηση και προσωπικούς αγώνες στηρίζουν τη γυναίκα που
    πλήττεται ανεπανόρθωτα από την κρίση και την οικογένειά της, τη γυναίκα που
    υφίσταται την οργή του άνεργου συζύγου και τη λιμοκτονία των παιδιών της, οι
    εργαζόμενες που επιμορφώνουν εκπαιδευτικούς και μαθητές, που αγωνίζονται για την
    καταπολέμηση της έμφυλης βίας, που προωθούν την ισότητα των δύο φύλων στη
    σχολική κοινότητα, οι ίδιες και οι οικογένειές τους απαξιώνονται , οδηγούνται
    σε οικονομική ασφυξία, μετατρέπονται και οι ίδιες σε θύματα της κρίσης που
    παλεύουν να διαχειριστούν.
    Συγχρόνως, οι
    εργαζόμενοι  του Θεοδωρίδειου Κέντρου
    Ορίζοντες, όπου οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες και οι οικογένειές τους βρίσκουν
    υποστήριξη και συμπαράσταση, απλήρωτοι και αυτοί για 9 περίπου μήνες,
    εισέπραξαν «έναντι» δύο μόλις μισθών. Από τα προγράμματα του κέντρου  λειτουργούν μόνο τα Εργαστήρια Ζωγραφικής και
    Αγιογραφίας, το  Πρόγραμμα Θεάτρου και το Πρόγραμμα
    Κοινωνικοποίησης. Το πρόγραμμα Κολύμβησης δεν λειτουργεί, το πρόγραμμα
    Εφημερίδας δεν λειτουργεί, το πρόγραμμα Θερινής Κατασκήνωσης δεν λειτουργεί, η Υλοποίηση
    Προγραμμάτων Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν λειτουργεί, το  Εργαστήριο Κεραμικής δεν λειτουργεί, το πρόγραμμα
    Γυμναστικής  λειτουργεί με εθελοντή, ενώ
    το πρόγραμμα Ατομικής Υγιεινής υπολειτουργεί.
    Προεκλογικά
    βέβαια  προαναγγέλλεται πανηγυρικά η
    επέκταση του νέου κτιρίου, κόστους μόλις ενός εκατομμυρίου ευρώ και κάτι ψιλά,
    στην οποία προέκταση προβλέπεται να λειτουργήσει γραφείο γιατρού (χωρίς γιατρό
    μάλλον), χώρος ανάπαυσης (χωρίς αναπαυόμενους), αίθουσα γυμναστικής (χωρίς
    γυμναζόμενους), αίθουσα συνεδριάσεων –εκδηλώσεων (χωρίς εκδηλώσεις) και θα
    απαιτηθεί επιπλέον προσωπικό (χωρίς μισθό). Επίσης, σε ένα παράλληλο σύμπαν θα
    γίνονται εργαστήρια κηπουρικής, κοπτικής –ραπτικής και κατασκευής κοσμημάτων. Μπορεί
    να μη λειτουργούν ούτε τα μισά από τα προγράμματα τώρα, μπορεί να  είναι απλήρωτοι οι πέντε εργαζόμενοι του
    κέντρου,  όμως τι σημασία άραγε μπορεί να
    έχουν μερικές  ανθρώπινες ζωές  μπροστά στην ανακοίνωση ενός τόσο
    μεγαλεπήβολου έργου…
    Οι κοινωνικές
    δομές της αυτοδιοίκησης αυτή τη στιγμή πλήττονται με τον πλέον χείριστο  τρόπο, ενώ σήμερα,  περισσότερο από ποτέ,  μπορούν να λειτουργήσουν ως ασπίδα απέναντι
    στην απομόνωση και τη μοναξιά της ανεργίας, της φτώχειας, της ανασφάλειας. Στόχος
    της δημοτικής  κίνησης  Καρ.Πό.Σ. είναι να υπάρχει για τον κάθε δημότη
     μια πόρτα να χτυπήσει, ένα τηλέφωνο να
    καλέσει για βοήθεια. Η αλληλεγγύη στην οποία αναφερόμαστε, δεν συνιστά ατομική
    πρακτική, όπως η φιλανθρωπία,  αλλά
    αποτελεί βασική αρχή του σχεδίου ανατροπής της σημερινής κατάστασης και
    οικοδόμησης ενός νέου Δήμου με ανθρώπινο πρόσωπο.
    (*) Υποψήφια με το Συνδυασμό Καρδίτσα
    Πόλις της Συλλογικότητας (Καρ.Πό.Σ) με υποψήφιο Δήμαρχο τον κ. Βάιο Βαρελά