Ομιλία Πάρι Μουτσινά στην ειδική συνεδρίαση της Βουλής εις
μνήμη του Θανάση Νάκου
μνήμη του Θανάση Νάκου
«Θεωρώ πολιτικό και
κυρίως ηθικό μου καθήκον πάνω απ’ όλα να αποδώσω τιμή που πρέπει σε έναν
πολιτικό μου αντίπαλο, αφού βρεθήκαμε σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. Όμως,
πιστεύω ότι η αναγνώριση από αντιπάλους είναι η πιο μεγάλη δικαίωση για τους
ζώντες και για όσους έχουν φύγει.
κυρίως ηθικό μου καθήκον πάνω απ’ όλα να αποδώσω τιμή που πρέπει σε έναν
πολιτικό μου αντίπαλο, αφού βρεθήκαμε σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. Όμως,
πιστεύω ότι η αναγνώριση από αντιπάλους είναι η πιο μεγάλη δικαίωση για τους
ζώντες και για όσους έχουν φύγει.
Ο Θανάσης Νάκος είχε
τάξει τη ζωή του
τάξει τη ζωή του
στην παραγωγή έργου για το Νομό μας, τη Μαγνησία, αλλά και
γενικότερα ως Βουλευτής, Υπουργός και Αντιπρόεδρος της Βουλής για τα μεγάλα
ζητήματα της χώρας. Συνέβαλε ιδιαίτερα στην υλοποίηση πολλών αναπτυξιακών έργων
στα πλαίσια του Σχεδίου «Θησέας» που έδωσε πνοή στην Αυτοδιοίκηση, στην παροχή
φυσικού αερίου στα σχολεία, στο Εθνικό Δημοτολόγιο, στο κλείσιμο παράνομων
χωματερών και την αντικατάστασή τους από τους ΧΥΤΑ και σε μια σειρά άλλων που
αφορούν και το Νομό και τη χώρα γενικότερα.
Μίλησα στην αρχή για
αντιπαλότητα. Νομίζω ότι εκείνο που ξεχωρίζει τον εφήμερο πολιτικό από τον
ευπατρίδη ταγό στα κοινά είναι η στάση του απέναντι στον πειρασμό του
μικροπολιτικού και προσωπικού οφέλους σε σχέση με το γενικό καλό της κοινωνίας
και της χώρας.
αντιπαλότητα. Νομίζω ότι εκείνο που ξεχωρίζει τον εφήμερο πολιτικό από τον
ευπατρίδη ταγό στα κοινά είναι η στάση του απέναντι στον πειρασμό του
μικροπολιτικού και προσωπικού οφέλους σε σχέση με το γενικό καλό της κοινωνίας
και της χώρας.
Ο Θανάσης Νάκος είχε
επιλέξει το δεύτερο, το δύσκολο και το σημαντικό και είναι αυτή η στάση του που
μου δημιουργεί σήμερα την ανάγκη να μιλήσω για εκείνον ειλικρινά,
αναγνωρίζοντας και τιμώντας έναν πολιτικό άνδρα που υπηρέτησε με τον τρόπο του
τη Μαγνησία, βάζοντας πρώτα από όλα το καλό της κοινωνίας και μετά τον εαυτό
του.
επιλέξει το δεύτερο, το δύσκολο και το σημαντικό και είναι αυτή η στάση του που
μου δημιουργεί σήμερα την ανάγκη να μιλήσω για εκείνον ειλικρινά,
αναγνωρίζοντας και τιμώντας έναν πολιτικό άνδρα που υπηρέτησε με τον τρόπο του
τη Μαγνησία, βάζοντας πρώτα από όλα το καλό της κοινωνίας και μετά τον εαυτό
του.
Προσωπικά γνώριζα το
Θανάση Νάκο από τη δεκαετία του 1990. Παρακολούθησα όλη τη σταδιοδρομία του, η
οποία ήταν θετική. Μπορώ να βεβαιώσω αυτήν την προσφορά του και να υπογραμμίσω
την άοκνη δουλειά του που σφράγισε την περιοχή. Τον γνώρισα, όμως, καλύτερα ως
Δήμαρχος Ιωλκού. Είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ μαζί του αρμονικά, αφού ως Υφυπουργός
Εσωτερικών ήταν απλός, συνετός, ειλικρινής και βοηθούσε πάντα όλους τους
δημάρχους χωρίς διακρίσεις και ιδιοτέλεια. Συνέβαλε δηλαδή αποτελεσματικά στην
περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας.
Θανάση Νάκο από τη δεκαετία του 1990. Παρακολούθησα όλη τη σταδιοδρομία του, η
οποία ήταν θετική. Μπορώ να βεβαιώσω αυτήν την προσφορά του και να υπογραμμίσω
την άοκνη δουλειά του που σφράγισε την περιοχή. Τον γνώρισα, όμως, καλύτερα ως
Δήμαρχος Ιωλκού. Είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ μαζί του αρμονικά, αφού ως Υφυπουργός
Εσωτερικών ήταν απλός, συνετός, ειλικρινής και βοηθούσε πάντα όλους τους
δημάρχους χωρίς διακρίσεις και ιδιοτέλεια. Συνέβαλε δηλαδή αποτελεσματικά στην
περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας.
Θέλω να τονίσω ιδιαίτερα
το σεμνό χαρακτήρα και το σεβασμό που είχε στους αντιπάλους με δυο περιστατικά.
Όταν χάθηκε ο άλλος εκλεκτός συνάδελφος από τη Μαγνησία, ο Λεωνίδας Τζανής,
προήδρευε στη Βουλή, ήμουν απέναντι και με κάλεσε αμέσως επάνω με αγωνία για να
μάθει τι συμβαίνει. Είχε ενδιαφέρον για όλους. Επιπλέον, όταν βρεθήκαμε
τελευταία σε μια αντιπαράθεση σε ένα κανάλι της περιοχής μας, είχε πραγματικά
το σεβασμό να αντιμετωπίσει τις διαφορετικές μου απόψεις και να σταθεί με
αξιοπρέπεια απέναντι σε αυτήν την κρίση που περνάει η χώρα. Διαχειριζόταν αυτές
τις κρίσεις με ιδιαίτερη σεμνότητα και αγάπη για τη χώρα και τον αντίπαλό του.
το σεμνό χαρακτήρα και το σεβασμό που είχε στους αντιπάλους με δυο περιστατικά.
Όταν χάθηκε ο άλλος εκλεκτός συνάδελφος από τη Μαγνησία, ο Λεωνίδας Τζανής,
προήδρευε στη Βουλή, ήμουν απέναντι και με κάλεσε αμέσως επάνω με αγωνία για να
μάθει τι συμβαίνει. Είχε ενδιαφέρον για όλους. Επιπλέον, όταν βρεθήκαμε
τελευταία σε μια αντιπαράθεση σε ένα κανάλι της περιοχής μας, είχε πραγματικά
το σεβασμό να αντιμετωπίσει τις διαφορετικές μου απόψεις και να σταθεί με
αξιοπρέπεια απέναντι σε αυτήν την κρίση που περνάει η χώρα. Διαχειριζόταν αυτές
τις κρίσεις με ιδιαίτερη σεμνότητα και αγάπη για τη χώρα και τον αντίπαλό του.
Εκ μέρους όλων των
Ανεξάρτητων Δημοκρατικών Βουλευτών, θέλω να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια
προς την οικογένειά του. Αιωνία του η μνήμη.»
Ανεξάρτητων Δημοκρατικών Βουλευτών, θέλω να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια
προς την οικογένειά του. Αιωνία του η μνήμη.»
